“Zelfs wanneer een opvatting radicaal fout blijkt, blijft ze toch aanhangers hebben. Sterker nog: soms stijgt het aantal mensen dat er geloof aan hecht.” - Johan Braeckman
Geloof in als mens vermomde reptielen is even absurd als geloof in Jezus als Verlosser. David Icke is een oud-voetballer en beroepscomplotdenker die door steeds absurdere complotten te verzinnen erin slaagt media-aandacht te generen. Zo beweert hij dat er een mondiale elite is van reptielen die, vermomd als mensen, het roer in handen hebben en de wereld richting onvrijheid sturen. Hilarisch was de reactie van gelovige Tweede Kamerleden toen bekend werd dat FVD-leider Thierry Baudet deze theorie zei aan te hangen (later zaaide hij weer twijfel over of hij het wel letterlijk zo bedoelde). Gelovige Tweede Kamerleden vonden het absurd en gevaarlijk dat een volksvertegenwoordiger in zo’n complottheorie gelooft. Daar ben ik het mee eens. Maar is een theorie dat er een persoonlijke god is die soms door wonderen ingrijpt in de wereld en die bepaalt of je na de dood naar de hemel of de hel gaat, niet net zo absurd? Georganiseerd bijgeloof heeft ten onrechte een respectabele status verkregen. Niemand (bijna niemand) kijkt er raar van op als iemand zegt religieus te zijn, maar bijna iedereen is verbaasd als iemand meent dat wereldleiders vermomde reptielen zijn. Voor wie rationeel en kritisch durft te denken is de werkelijkheid bijzonder absurdistisch.